Oorsprong en uitleg!

Foto's: Ludo Vanlangenakker

Buikdans, ofwel oriëntaalse dans wordt in het Midden-Oosten, Turkije en Noord-Afrika gedanst. We zien grote raakvlakken met Afrikaanse dans en Indiasche dans. Zo menen velen dat buikdans is ontstaan in Afrika, weer anderen denken dat buikdans vanuit India door zigeuners naar Noord-Afrika is gebracht en zich van daaruit naar Egypte en het Perzische Rijk heeft verspreid. Buikdans zou echter tevens als vruchtbaarheidsritueel hebben gediend, om op deze wijze het misterie rondom 'leven' en 'dood' uit te drukken. De onstaansgeschiedenis van buikdans is niet in 1 A4 te beschrijven. Feit is dat 'de geschiedenis, tribes, bedoines, zigeuners, het Ottomaanse Rijk, de grote culturele evenementen in Europa & Amerika  na wereldoorlog II en het Golden Era tijdperk in Egypte' van grote invloed zijn en waren. 

De naam buikdans zorgt voor veel verwarring. De naam is in t leven geroepen door Westerse landen in de 19de eeuw. Buikdans wordt vooral in huiselijke kring voor vrouwen en door vrouwen gedanst.  Hetgeen wij hier in t Westen vaak zien, is een podiumvariant die we buikdans noemen.  In de orientaalse wereld noemen we buikdans 'Raqs Sharki' (dans van t Midden-Oosten). Bij deze dansvorm is het van belang de culturele waarde te begrijpen en uit te drukken. Kennis van Arabische muziek (of van muziek uit de niet Arabische landen in het Midden-Oosten), interpretaties van muziek en gedegen kennis van de 'Folkloristisch dansen' zijn van belang om Raqs Sharki goed te kunnen dansen.  Raqs Sharki vloeit namelijk voort uit al deze losse en streekgebonden volksdansen en evalueert als podiumkunst meer en meer als smeltvorm van Oosterse en Westerse stijlen. We noemen de meer hedendaagse vormen, waarbij minder traditionele instrumenten te horen zijn, dan ook vaak 'Moderne buikdans'! Hierbij staan wel nog de klassieke ritmes en het orientaalse karakter voorop. We spreken van Fusion als Westerse dansstijlen en muziek overheersen en nog weinig over is van het traditionele karakter. Zo zijn er kostuumstijlen ontwikkeld in Europe en de Verenigde Staten. Een duidelijk voorbeeld hiervan is Tribal Fusion.

Door de vele streekgebonden varianten, zoals de Turkse zigeunerdans of de Egyptische Saidi en o.a. Bambooti, zien we ook verschil in klederdracht. De stijlen die meer op de Folklore stijlen lijken worden in klederdracht gedanst. Bij Raqs Sharki als podiumvariant zien we reeds vaak de bekende buikdanskostuums.

Ook mannen kunnen deelnemen aan buikdanslessen. Juist de dansen die meer op de Folklore stijlen lijken, kunnen prima met een mannelijk karakter gedanst worden.  Welke stijl je als man ook prefereert, je bent altijd welkom deel te nemen aan de lessen!

Buikdans is een sensuele dans, maar geen ordinaire dans.  In de buikdanslessen zien we leeftijden van 8 tot ongeveer 75 jaar.  Het is een gezonde bezigheid die zowel jong en oud soepel houdt. Vaak zien we bij  buikdans bewegingen waarbij lichaamsdelen afzonderlijk van elkaar lijken te bewegen. Dit noemen we isolaties! Echter, voor het maken van isolaties is het van belang, spieren in andere delen van t lichaam aan te spannen of ontspannen. Er is dus sprake van spiercoordinatie; het bewegende lichaamsdeel is niet het enige deel dat bij de beweging betrokken is.

Kinderen genieten vooral van de vele attributen die tijdens de dans gebruikt kunnen worden (sluiers, zwaarden, zills, stokken, waaiers, pois etc.). Tevens is het voor hen vaak een hele verkleedpartij met vele belletjes.

Sinds kort is het mogelijk om competities te dansen in de verschillende stijlen: klassieke buikdans gebaseerd op rags sharqi, folklore, show-bellydance (klassiek en moderne bellydance gecombineerd met props), fusion bellydance.